با آنچه از قرآن و رسالت آن می دانیم – قرآن که کتاب هدایت است:« قََد جاءَکُم مِنَ اللهِ نُورٌ وَ کِتابٌ مُبینٌ یَهدی بِهِ اللهُ مَنِ اتَّبَعَ رِضوانَهُ سُبُلَ السَّلامِ وَ یُخرِجُهُم مِنَ الظُّلُماتِ اِلَی النُّورِ بِأذِنِهِ وَ یَهدیهِم اِلی صِراطٍ مُستَقیم» (مائده:15و16) وسیلهء تزکیهء آدمیان است:« یَتلُوا عَلَیهِم ایاتِهِ وَ یُزَکیّهِم» (جمعه: 2) قرآنی که کتاب دنیایی مردم است و اساسی ترین هدف در دنیا زندگی انسان است؛ قرآنی که آیه های آن تماماً آیه های زندگی و حرکت و تکامل است- می توان به اثر مهم معاد در زندگی انسانها پی برد. اعتقاد به معاد با آثار تربیتی و نتایج سازندهء آن عامل بی نظیری برای سامان دهی زندگی افراد است؛ تنها یاد مرگِ آن، که اولین منزل از منازل آخرت است، ثمرات گران بهایی چون قناعت و عزت و سرعت در خیر و رقت قلب و زهد و تقوی و حیا و صبر و امید و قوت قلب دارد.

 

نوشته شده در چهارشنبه 86/1/1ساعت 3:0 صبح توسط زهـــرا* نظرات ( ) | |