این کلام امام علی(ع) است: دوستان خدا آنان اند که به حقیقت دنیا نگریستند، آن گاه که مردم به ظاهر آن چشم دوختند و سرگرم آیندهء دنیا شدند، آنگاه که مردم به امور زودگذر دنیا پرداختند. پس هواهای نفسانی را، که آنان را از پای در می آورد،کشتند و آنچه آنان را به زودی ترک گفتند و بهره مندی دنیاپرستان را از دنیا خوار شمردند و دست یابی آنان را به دنیا زودگذر دانستند، با آنچه مردم آشتی کردند دشمنی ورزیدند و با آنچه أنیا پرستان دشمنی داشتند، دوست شدند.»

« روزی رسول خدا(ص) نماز صبح را با مردم برپای داشت. ناگاه چشمش به جوانی به نام زید بن حارثه که سر به پایین و خواب آلود و با رنگی زرد و تنی لاغر و چشمانی گود افتاد بود. رسول خدا(ص) به او فرمودند: "حالت چگونه است؟" عرض کرد:"یا رسول الله، من به یقین دست یافته ام." رسول خدا(ص) که از سخن او خوششان آمده بود، فرمودند:" هر یقینی حقیقتی دارد. حقیقت یقین تو چیست؟" عرض کرد:" ای رسول خدا، این یقین مرا اندوهگین کرده و با بیداری شب و تشنگی روزهای گرم همراهم کرده است. از دنیا و آنچه در اوست بی رغبت گشته ام. گویا عرش پروردگارم را می بینم که برای رسیدگی به حساب خلق برپا شده است و مردم برای حساب گرد آمده اند و من در بین آنهایم. کویا اهل بهشت را می نگرم که در نعمت می خرامند و بر کرسیها تکیه زده اند و یکدیگر را معرفی می کنند؛ و گویا اهل دوزخ را مب بینم که در آنجا معذب اند و به فریادرسی ناله می کنند؛ گویا اکنون آهنگ زبانه کشیدن آتش دوزخ در گوشم طنین انداز است، رسول خدا(ص) با اصحاب خود فرمود:" این جوان بنده ای است که خدا دلش را به نور ایمان روشن ساخته است." آن گاه به او فرمودند:" بر آن حال که داری ثابت باش."

آری، سیراب شدن از چشمهء زلال و آیات انس آور قرآن راهی است برای دست یازیدن به این مقام والا.........

نوشته شده در جمعه 87/7/19ساعت 6:6 صبح توسط زهـــرا* نظرات ( ) | |