بسم الله الرحمن الرحیم ماه ذیقعده ماه اجابت دعا. این ماه، ماه تولد یک خواهر و برادر عزیز مهربان است. بله ماه تولد حضرت فاطمه معصومه(س) و آقا امام رضا(ع)، حضرت معصومه(س) و برادرش امام رضا(ع) عواطف سرشار و محبت انگیزی به هم داشتند. در روز یازدهم ذیقعده در سال148 هجری مولدی از خانه امام موسی کاظم(ع) متولد شد. اسم شریفشان علی و کنیه آن ابوالحسن و مشهورترین القاب آن حضرت رضا(ع) است. صابر و فاضل و رضی و وفی و قره عین المومنین و غیظ الملحدین نیز می گفتند. ابن بابویه به سند ازبطی روایت کرده است که خدمت حضرت امام محمد تقی(ع) عرض کردم که گروهی از مخالفان شما گمان می کنند که والد بزرگوار شما را مامون ملقب برضا گردانید. در وقتی که آن حضرت را برای ولایت عهد خود اختیار کرد حضرت فرمودند: به خدا سوگند که دروغ می گوید بلکه حقتعالی او را به رضا مسمّی گردانید. برای اینکه پسندیده خدا بود در آسمان و زمین و رسول خدا و ائمه هدی علیهم السلام در زمین از او خشنود بودند و او را برای امانت پسندیدند گفتم آیا همه پدران گذشته تو پسندیده خدا و رسول و ائمه علیهم السلام نبودند؟ گفت: بلی. گفتم: پس به چه سبب او را در میسان ایشان به لقب گرامی مخصوص گردانید. گفت: برای آنکه مخالفان و دشمنان او را پسندیدند و از او راضی بودند. چنانچه موافقان و دوستان از او خشنود بودند و اتفاق دوست و دشمن بر خشنودی از او مخصوص آن حضرت بود پس به این سبب او را به این نام مخصوص گردانید. ایضاً به سند معتبر از سلیمان بن حفص روایت کرده است که حضرت امام موسی(ع) پیوسته فرزند پسندیده خود را رضا می نامید و می فرمود: که بخوانید فرزند مرا رضا و گفتم به فرزند خود رضا و چون با آن حضرت خطاب می کرد آن حضرت را ابوالحسن می نامیدند. پدر آن حضرت موسی بن جعفر (ع) بود و مادر آن حضرت ام ولدی بوده که او را تکتم و نجمه و سَکَن و سمانه و ام البنین می نامیدند و بعضی خیزران و صقر و شقراء نیز گفته اند. و ابن بابویه سند معتبر از علی بن میثم روایت کرده است که حمیده مادر موسی کاظم(ع) از جمله اشرف بزرگان عجم بود کنیزی خرید و او را تکتم مسمّی گردانید آن جاریه سعادتمندترین زنان بود در عقل و دین و حیا و خاتون خود حمیده را بسیار تعظیم می کرد. چون حضرت رضا(ع) از او به وجود آمده طاهره مسمّی گردانید و سند معتبر دیگر روایت کرده است که چون حمیده نجمه مادر امام رضا(ع) را خرید شبی حضرت رسالت(ص) در خواب دید آن حضرتبه او گفت ای حمیده نجمه را به فرزند خود موسی تملیک نما. که از او فرزندی به هم خواهد رسید که بهترین اصل زمین باشد. به این سبب حمیده نجمه را به ةآن حضرت بخشید و او باکره بود. شیخ صدوق به سند معتبر از نجمه مادر آن سرور روایت کرده است که گفت چون حامله شدم به فرزند بزرگوار خود به هیچ وجه ثقل و حمل در خود احساس نمی کردم و چون به خواب می رفتم صدای تسبیح و تهلیل و تمجید حقتعالی را از شکم خود می شنیدم و خائف و ترسان می شدم و چون صدایی نمی شنیدم و چون آن فرزند سعادتمند از من متولد شد دستهای خود را بر زمین گذاشت و سر مطهر خود را به سوی آسمان بلند کرد و لبهای مبارکش حرکت می کرد و سخن می گفت که من نفهمیدم در آن ساعت حضرت امام موسی(ع) نزد من آمد و فرمود: گوا باد تو را ای نجمه کرامت پروردگار تو. پس آن فرزند سعادتمند را در جامعه سفیدی پیچیده و به آن حضرت دادم حضرت در گوش راستش اذان و در گوش چپش اقامه گفت و آب فرات طلبید و کامش را با آن آب برداشت پس به دست من داد و فرمود: که بگیر این را که این بقیه خداست در زمین و حجت خداست بعد از من.
| Design By : Pichak |
زندگی مانند آب روان جاریست...
LinkDump
