جـــــان مـن بر لـب بیـامد از غـــــم هـــجران تو

جـــــان من آخر رســـــــد باقی بمـــــاند جـان تو

 

گر هزاران جان چو من باقی نماند ترس نیســـت

جان تویی جـــــانان تویی جــــانم فدای جـــان تو

 

جان من بی جان تو جان داده یی در عمـــق خاک

حشـــــر و نشـــــرم نام تو باقی شـوم از جان تو

 

تن نه جسمی رو به مرگ و یک نشان عاشقیست

یعنی ای جان جهــــان من صـورتم بر جـــــان تو

 

گر نباشـــــــد صــورتی جـان را چه کار آید بگـو

جـان من باش ای عـزیز من مرده ام بی جــان تو

 

روزهـــا را طی کنم شـــــــبها ندارم راحـــــــــتی

راحتم شــبها چو باشـــــد شــــمس روزم جان تو

 

جان من هســــــتی چرا بی جان بیافتم گوشــه یی

من گدای دســــــت تو محتاج   چشــــم و جان تو

 

لختی ای بالا نشــــین بر جسم بی جان کن نظــــر

بنگرم دیگر ندارم زندگی بی جســم تو بی جان تو

 

جان تو هستی تن تو هستی جسم و جان من تویی

آن تو هســتی این تو هســـــتی جان من قربان تو

 

نوشته شده در چهارشنبه 87/9/6ساعت 8:54 صبح توسط زهـــرا* نظرات ( ) | |